Ondernemersverhalen pijlsweerd - oudenoord
Verhalen overzicht

Dagger Coffee

Vijf minuutjes op vakantie

Eén van de beste koffiemakers van Nederland is neergestreken op een van de mooiste plekjes in Pijlsweerd. Dagmar Geerlings opende begin januari – ondanks corona – een tweede vestiging van Dagger Coffee in het voormalige brugwachtershuisje aan de Zijdebalenstraat. Een typisch gevalletje van liefde op het eerste gezicht.

Datum: 24-02-2021
Tekst: Eddy Steenvoorden
Beeld: Nadine van den Berg

 
Delen
Beste Koffie Utrecht

‘Toen ik dit prachtige pandje tegenkwam, wist ik gelijk: dat mag ik niet laten schieten!’

Haar andere koffiebar in Kanaleneiland is onderdeel van bedrijfsverzamelgebouw De Stadstuin. Op een bijna onvindbare plek en van buiten niet te zien. Dagmar zocht eigenlijk alleen een ruimte om te oefenen voor de Dutch Barista Championship, waar ze meerdere keren de finale haalde. ‘Maar er was behoefte aan een horecafunctie, dus toen ben ik daar vier jaar geleden de eerste Dagger Coffee begonnen.’ Lachend: ‘Dagger is mijn bijnaam, vandaar.’

Natuurlijk licht
De koffiebar in Kanaleneiland loopt als een trein, nou ja, door corona momenteel wat minder. Maar ze heeft er alle vertrouwen in dat het tij weer zal keren, en zelfs dat het mogelijk is een nieuwe start te maken op een totaal andere plek. Via internet ontdekte ze dat het oude brugwachtershuisje (zie kader) te huur stond. ‘Ik wilde uitbreiden en was al een poos op zoek naar een mooie plek met veel natuurlijk licht. Toen ik dit prachtige pandje tegenkwam, wist ik gelijk: dat mag ik niet laten schieten!’

Vensterbanken
Ze verbouwde het geheel eigenhandig, alleen voor het leggen van de vloer en de tegels in de keuken schakelde ze hulp in. Resultaat: een sfeervol, strak ingericht klein barretje dat koffie ‘ademt’. Dagmar koopt ook zelf de koffie in en zorgt voor het branden. Op de tafeltjes staan pakken in soorten en maten en spullen voor het maken van koffie die klanten kunnen kopen om thuis zelf aan de slag te gaan. De vensterbanken zijn nu nog leeg, maar zodra de coronaregels het toestaan, kunnen bezoekers hier zitten voor een koffie of een lunchhap. ‘Het is momenteel nog wat improviseren allemaal, maar de reacties uit de buurt zijn hartverwarmend. Ik wilde geen koffiebar in het centrum van de stad. Niet alleen zijn de huren daar hoger, je krijgt er ook meer passanten. Ik hecht veel waarde aan vaste klanten met wie je een beetje een band krijgt. Mijn ideaal is een modern buurthuis waar mensen contact maken met elkaar.’

Nieuwe prikkels
Kennismaken is nu nog lastig. ‘Iedereen die langskomt, draagt een mondkapje en mensen zijn hooguit een paar minuutjes binnen om iets af te halen. Dan hoor ik wel vaak dat ze blij zijn met wat meer reuring in de buurt. En de toeloop mag er zijn, iedereen is tijdens corona op zoek naar nieuwe prikkels. Een vriendin van mij, Nina, is de manager. We kunnen al extra handjes gebruiken om de aanloop aan te kunnen.’

Dat ze in de horeca terechtkwam, is een beetje toeval. Ze studeerde Mediadesign en Communicatie en dacht daarna aan ‘iets’ met ervaringstheater. ‘Wat ik nu doe heeft daar wel mee te maken. Ik vind het heerlijk om los te gaan met het creëren van een eigen stijl en sfeer waarmee een gast tijdens het drinken van een koffie een bijzondere ervaring beleeft, het gevoel krijgt vijf minuutjes op vakantie te zijn.’

            



Het Zijdebalenterrein heeft een rijk verleden. Het gebied tussen de Zeedijk en Westerdijk dankt zijn naam aan de zijdefabriek en de buitenplaats uit de achttiende eeuw van de familie Van Mollem. Het pandje waar nu Dagger Coffee zit, was destijds een tuindershuisje. Maar het deed langer dienst als brugwachtershuisje dat bij de in 1752 gebouwde, en in 1877 vernieuwde Knollenbrug hoorde. Die brug maakte in 1965 plaats voor de huidige David van Mollembrug.

Koffieketen
Ze weet werkelijk álles over koffie, kent de hele ‘koffieketen’ op haar duimpje – van planten tot importeren, van branden tot presenteren. Voor liefhebbers die méér willen, organiseert ze verschillende koffietrainingen. ‘Koffie biedt zoveel mogelijkheden. Je hebt te maken met biologie, logistiek, hospitality, handel… die veelzijdigheid maakt mijn werk boeiend.’

En wat die handel betreft: Dagmar houdt nauwlettend in de gaten dat haar koffie van boeren komt die een ‘eerlijke’ prijs betaald krijgen. ‘Ik kan alleen maar dingen doen waar ik helemaal achter sta. En daarbij is een keurmerk voor mij niet het belangrijkste, want daar betaal je ook extra voor. Maar ik zorg er wel voor dat ik zeker weet dat mijn koffie eerlijk is, daarvoor ken ik de markt goed genoeg. Iets anders zou ik mijn gasten niet kunnen bieden.’

     

 

 

 

 

 

 

 

Utrechtse Zaken is tot stand gekomen met financiële ondersteuning van het Ondernemersfonds Utrecht